ویژگی های VLAN ها
یک VLAN ، شبکه های فرعی را با یکدیگر در یک شبکه فیزیکی جداگانه گروه بندی می کند.
VLAN به مدیر شبکه کمک می کند تا LAN ها را به طور منطقی در دامنه های مختلف پخش تقسیم کند.
عملکرد VLAN در لایه 2 ، یعنی Data Link Layer مدل OSI.
ممکن است یک یا چند پل شبکه یا سوئیچ برای تشکیل VLAN های مستقل چندگانه وجود داشته باشد.
با استفاده از VLAN ، مدیران شبکه به راحتی می توانند یک شبکه سوئیچ شده را به چندین شبکه بسته به نیازهای عملکردی و امنیتی سیستم هایشان تقسیم کنند.
VLAN نیاز به اجرای کابلهای جدید یا پیکربندی مجدد اتصالات فیزیکی را در زیرساخت شبکه فعلی از بین می برد.
VLAN ها به سازمانهای بزرگ کمک می کنند تا دستگاههایی را با هدف بهبود مدیریت ترافیک دوباره تقسیم کنند.
VLAN ها همچنین می توانند مدیریت امنیتی بهتری را برای تقسیم بندی دستگاه ها با توجه به معیارهای امنیتی و همچنین اطمینان از درجه بالاتری از کنترل دستگاه های متصل فراهم کنند.
شبکه های VLAN انعطاف پذیرتر از شبکه های فیزیکی هستند زیرا از طریق اتصالات منطقی تشکیل می شوند. در صورت نیاز به تغییر پارتیشن بندی منطقی ، این کمک به تنظیم مجدد سریع و ارزان دستگاه ها است.
انواع VLAN ها

Protocol VLAN - در اینجا ، ترافیک براساس پروتکل استفاده شده کنترل می شود. یک سوئیچ یا پل جدا می شود ، به جلو منتقل می شود یا فریم ها را بر اساس پروتکل قاچاق به آن منتقل می کند.
VLAN مبتنی بر بندر - به این VLAN استاتیک نیز گفته می شود. در اینجا ، سرپرست شبکه پورت های روی سوئیچ / پل را اختصاص می دهد تا یک شبکه مجازی تشکیل دهد.
Dynamic VLAN - در اینجا ، مدیر شبکه به سادگی عضویت شبکه را با توجه به ویژگی های دستگاه تعریف می کند.